p-57

ήταν ένας αριθμός και ήταν ένας γκισές στο Μπρόντγουεϊ και μαθαίναμε να ακολουθούμε μετά

οι πλάστρες των μοκασίνιων και το έχει διατηρούσαν

το κέρδος και το ότι περισσότερο αυτός τώρα στην τσέπη του το εν τω μεταξύ

ω ουρανοί πραγματικοί που δείχνετε την αλήθεια ας θεωρήσουμε τη στοργή

η Τροία στο Μιλγουώκι περνούσε μακριά από δρόμο και ο Τζέραλντ ήταν στο από πού κι ως πού

το μακρύ πάροχο παραδώθηκε στο παιχνίδι και καταλήξαμε οτι άλλος ένας το κατείχε

αυτό και στον ελεύθερο χρόνος μας περιορισμένοι ανοίξαμε τα γράβαλα

πολύ χαμηλό και πολύ απαλό αυτή η φλόγα και αυτή η σειρήνα

ο νόμος έλεγε οτι πρέπει να αποχωρήσουμε χωρίς πολλές αγάπες και μακριά αποβιβαζόμενοι

και το κρεβάτι στο έδαφος και ο ήχος και σίγουρα

p-56

το διατυμπάνιζαν, αυτή και οι καλοί της προστιθέμενοι, σε τοίχους και παράπλευρα

απούσας της μητέρας και με δύο ναι τώρα μάλλον

η άφεση, περίπου 82, είχε πρώτον και κύριον περίπου διαχειρισμό

το αντικείμενο ήταν από άσχετος μέχρι γραμμένος

οι περισσότεροι πήγαιναν με εφημερίδες στα χέρια ή πάνω για να μη σπάσουν

το τελικό αποτέλεσμα με το φράχτη ήταν αυτό κι αυτό

παρακολουθώντας τους χαρακτηριζόμενους ως πίσω ήρθε το ενώ

πολλοί προχώρησαν αλλά λίγοι οι θεοί

γιατί και έτσι πληγωμένος και έτσι παρούσα

άσχημα και υποβυθισμένος το τελευταίο εναπομένον λιγνά

p-55

αυτοί δεν προσπάθησαν να μας εμποδίσουν αλλά και ούτε να συνθλίψουν την πραγματικότητα

όποιος ήρθε για βοήθεια ήταν αδύναμος και ζωντανός

αυτοί δεν ήταν ανήσυχοι με τη χάρη του θεού ούτε με τα κομμάτια που τους είχε εναποθέσει η επιτυχία

σηκώθηκαν έτσι στη γη και η Τζένη Ρόουζμπαντ ήταν λιθόστρωτη

οι φυτείες και τα κοπάδια ήταν γλυκά και σε ισορροπία

οι 191 γάμοι εν τω μεταξύ αποκτούσαν ισχύ στο «Όχι γονείς»

χιλιάδες χαμηλόστομοι εδώ κι εκεί στη χώρα

πολλοί από αγνή και κάνω διάθεση και φίλους

πολλοί καταπιεσμένοι από παιδιά χαμογελούσαν με περίβλημα

αυτά και τα δάκρυα μας συνεπήραν και τρέξαμε εκεί στο κόψιμο

p-54

ελαφρά χωρίς ανωμαλίες γλυστρίσαμε καλά

ως εκ τούτου το βλέμμα μας επικεντρώθηκε στον πατέρα, μήπως του έλειπε το μαγικό ραβδί;

τα πήρε η Άιντα «και θα το κάνουμε και στου Όιθ»

παρατήρηση ακριβής αλλά δε μας οδηγούσε πουθενά

βάλαμε δαντέλες και δάκρυα και με πλήρη ελευθερία γηρανθήκαμε

βάλε κάτω τη γη και βάλε και τη συνείδηση και θα σου επιστρέψει ακρότητες

το κελί είναι καλό και χωρίς τη Βερόνικα να κοιτάζει φωνάξαμε όλοι

τελικά μία αντλία

η θεία η μητέρα η σημείωση

το στεφάνι, σκοτείνιαζε σαν μαχαίρι και ήταν κοντά το θαυμάσιο γένι

p-53

έχουμε δώσει συγχώρεση στη μνήμη και τίποτα δε μας ταιριάζει και ενάντια σε όλους και μακριά

οι αγενείς σίγουρα θεώρησαν τον 'Ελλιοτ αμφίβολο και τον Λέστερ πιο σκεπτικό

οι αντίλαλοι στου Ευρυσθέα την περίθαλψη θα έρθουν με τοποπροσδιοριστή

θα δούν τα μαλλιά του και το αγνό και γνήσιο σπίτι του και θα πούν «εσύ;»

όνομα, επίπεδα, μητέρας σημείωμα όλα στο τραπέζι

«από κει θα μπορούσαμε να πάμε και ως το σπίτι»

είπαν αχνά, «ας υποθέσουμε οτι το κεφάλι και η ώρα είναι αόριστα»

τρελά χωρίς εμπειρία όλοι έτρεξαν κάτω στο δέρμα

όλοι με λάμψη και η Τζένη και τα μπαστούνια

εκεί ανάμεσα και κατά μήκος της γης έπρεπε να πάνε

p-52

είσαι απαίσιος μ' αυτή τη ματαιόδοξη ματιά και το μαντήλι στο κεφάλι

κάθε βάρκα και κάθε εταιρία έπρεπε να πάνε στον πατέρα

ήταν τεχνητός αυτός και ότι άκουσε ήταν στροφή των αισθήσεων

έβρισε όταν αυτοί του Ίμπερτ έθεσαν τους όρους τους ως 35

μετά έλαβε ένα γύρο από χειροκροτήματα και η Τζένη προχώρησε ανάμεσα σε οσμές

προοδευτικοί πάντα από γεννησιμιού και πηδάμε στα μάγουλα και περισσότερο

μέσα από στριπτιζάδικα όλη τη νύχτα και με προσπάθεια

ο Λέστερ ήταν ευτυχής και χαρούμενος όπως αυτή

και ο σύζυγος μ' ένα στεφάνι κατάλαβε τα δαιμόνια

οι ραγισιές έπερναν καιρό και αυτό ήταν για το καλύτερο

p-51

έπεσε πλατύς και σκεφτότανε το γάλα ζαλισμένος

η καταστροφή έφερε για τα παιδιά κόλαση προσωπικά γρήγορα και δυνατά

φώναξαν μέχρι που έφυγαν

η συμφιλίωση όλων κι εσένα κύριε έφερε πλούτη και θυσίες

σε χιλιάδες ευγενικούς η διαγραφόμενη θεία μισή στοργή

ένα πράμα που έπρεπε να κατανοήσουμε και να το θέσουμε σταθερά και σπάνια ήταν η λύπη

σκιασμένες δυνάμεις έτρεχαν να χρειαστούν και το τελευταίο των διαδηλώσεων

όπως και πριν δάκρυα θα πέσουν στους οδηγούς και στις φωτεινές δυνάμεις

η κυρία Μέρσυ εγώ δεν είδα και δεν ξέρω τίποτε φανταχτερό

όλα τα ζώα πληγωμένα και στους διαδρόμους, πιο κει ο Γκερ

p-50

ήταν οι συνταγές γι' αυτήν ναι

και με τα δύο ρούχα και με την άποψη και το διπλό

κάψαμε τα δύο χρόνια γρήγορα και τα θυσιάσαμε

οι σκιές σ' αυτούς ήταν θρήνοι

όλοι θα πληρώσουν και με σκοπό

πρόοδος; ας μαζέψουμε τα υπόλοιπα κι ας σμικρύνουμε τους καπνούς

ούτε έξτρα ούτε παλιά ούτε απλό ούτε βαλσαμωμένο

αυτό το «Όχι» με τους άντρες και τον εκτυπωτή στο μυαλό

τι αίσθημα τι κίτρινη θέα

ενώ συζητούσαμε στη φάρμα ο κ. Σοβαρός εξαφανίστηκε

p-49

Ήταν αυτός εκεί

ασφαλής και αναστατωμένος και όχι και σαν

γύρω στο όπως ήταν φτιαγμένος για τελευταίος και όπως έπρεπε

ήταν οι παροχείς των καρυκευμάτων που έφτασαν στην καλύβα, σ' αυτό το μέρος

οι τιμές για τους χωριάτες δυσθεώρητες, αυτός και στο μέσα και στο μεταξύ

έχουμε όλα όσα έχουμε από τότε που φτάσαμε

κανένας δε μας άφησε έτσι για μάγουλα

ο πρώην ήταν από σάρκα φτιαγμένος και από οικογένεια, και κοιμόταν

και το πουλί έφτασε με την άμπωτη εκνευρισμένο κι αυτό και γελούσε

p-48

προσπαθήσαμε να σηκώσουμε τη βία με τα γραφεία και με το θάνατο και με τη βιασύνη

ευρύχωρο ο παρατηρών τα χιλιόμετρα το αστέρι λαμπερό

μας είχε φανεί οτι είχε έρθει εκεί η Ήβα και ήταν ελκυστική

κατά καιρούς, και αυτή θ' απαντούσε μ' όλα τα σημάδια

δε θα άφηνε ούτε την ευρεία πραγματικότητα ούτε το Α ούτε τις απλές κάλτσες

ποτέ αμφιταλαντευόμενη και με το χέρι στη γη και το Α, για παράδειγμα

τα νέα ήρθαν ευγενικά και ο σεισμός με τη Μαρία τα κάλυψε όλα

όχι οτι η Άννα ήταν του πεταμού εν πάση περιπτώσει, αλλά τα παιδιά ο κίνδυνος

μια άνεση χύθηκε και τους σιώπησε όλους όσους άξιζαν

ακολουθώντας το από και τη σκέψη και τη γυναίκα και το θάνατο, εντάξει στάσου εκεί

p-47

από την παραμονή μέχρι το παράθυρο φτιάξαμε θέα, αδήμονη και άθελγη

πεπεισμένοι οτι ο Αργκίβ δε θα έφτανε με το άκουσμα και τον οβολό

δύο πράματα ήρθαν στο μυαλό η καρδιά και το πρέπει να δεις τους όρους

συνορεύοντας με το Δία, τον γνωστό, καταλάβαμε οτι ποτέ δεν έπρεπε να γυρίσουμε πίσω

είναι η δικιά της η Τζένη που έγραφε τα 77 και τότε το ήταν

ο δικός του πρεπής και κανονικός όπως έπρεπε

προτεινόμενη εκδρομή για το γραφείο ήταν εκτός ανθρώπων

αλλά ο Κάρλτον έφτιαξε ένα σπίρτο το απόγευμα και είπε

αυτός που ενώ η κρύα πολιτική τον θέλει εκεί

τώρα δε βιάζεται να βάλει τα γυαλιά του και να πετάγεται απορρίπτοντας τους άλλους

p-46

εν τω μεταξύ από την Τράβηξη και τις γραμμένες προσδοκίες, όλη η γη ανήκει στον άντρα

η τουαλέτα τη νύχτα στο Άργος και το μεμονωμένο δέντρο επίσης

το ακούσατε; απαγόρευε η έκπληξη, πάντα τι κι αν αποτελούσουν από Όιθ και ερχόμενο

τα Λέβερινγκς στην καλύβα σχίστηκαν, ο ιδιοκτήτης ήρθε λυπημένος και με αμφιβολίες

τώρα τι θα κάνουμε που δε μας αρέσουν τ' αστέρια; και με βοήθεια θα συναντηθούμε στο εκεί

είναι λυπηρό και πώς να το σηκώσει κανείς τελευταία

πολύ ευγενικός είστε με το ενώ και με τα 19 δέντρα αλλά οι τύψεις;

επιθυμούν να κανουν τη θεά τοπική, πριν ο αδερφός απαντήσει με βδελυγμία

είμαστε δεσμευμένοι ναι όπως πάντα με τη γούνα και το Σάουορντο, όπως ήταν κι αυτός πριν έρθει το επειδή

αλλά εμείς οι λίγοι και μ' εσένα τον άντρα θα κυλίσουμε

p-45

οι πρώτοι πρωτοπόροι έλαμπαν και ακτινοβολούσαν από χαρά

ήταν ένας αέρας τριανταφύλλων που άνοιγε το μέσα

αυτή με το αφότου και με την μετακίνηση, ασφαλώς

εγώ ντροπιασμένος εκεί ερχόμουνα στον άμβωνα παρέμενα κατά μήκος

αυτός ο Ουάσινγκτον, με τις στέρνες και με το αυτό

ξεπακετάρανε οικονομικά και σύντομα, Μεγάλοι

από το ένα δωμάτιο στο άλλο με χάρη, γιατί; αυτός κι ο διερμηνέας;

η κυρία ήρθε πρώτη και με τους ραντσοφόρους αυτή προετράπη

ευχαρίστηση, ξεροκέφαλη, οι γιοί τους κύριε, και μέσα σε 60 λεπτά, κλειδωμένοι

ήταν αυτός και το απόγευμα και ο περιορισμός τώρα κουρασμένοι

p-44

p-43

αυτή η παλιο-Λουίζα που μετέφερε από την αρχή αυτούς του τιμημένους στο Λέστερ

η άποψη οτι ήταν σταλμένη έπρεπε να φύγει και με σέντς

την πήραν και την κράτησαν στο βαλέ χωρίς τίποτα να χρειάζεται

η Τζένη διαμαρτυρήθηκε στην ελευθερία και το πράμα ζωντάνεψε  και γλύκανε

όπως ο πατέρας το υγρό την ημέρα θα σου αρέσει περιέργως

αργά τον είδαμε να φεύγει και τα πάντα είχαν επιτευχθεί

με το πέρασμα στο σύντομο παιδί πολλά χτίστηκαν αλλά ο άντρας

ρώτησε τα μάτια του Γκέραρντ άλλο καλό, τιμή και τάξη φτιαγμένες

ο οποίος συνομίλησε με τη Τζένη χαρακτηριστικά δεξιά, όταν βγήκε το χορτάρι πάλι δεξιά

να έχεις εμπιστοσύνη στις γνωριμίες και να τις φέρνεις, είπε αυτή

p-42

Άι, εγώ ο πατέρας με τα νερά και τα όργανα την τιμή

μπες στο υποψήφιο μέρος ειρήνης στο βουνό και στο οικείο δεν μπορώ

αυτός και η ευχή του βασιλιά μπορεί να σε καλέσουν και να σε σηκώσουν

αλλά προς θεού μη πάρουν τα μυαλά σου αέρα και δώσεις το μυστικό

γιατί και τυφλωμένος ακόμα οι άντρες περιηγούνται

είπε η παύση αλλά το εμού και το είδα ατυχές βλέφαρο

ψηλά πάνω στα βάσανα και στο ταχυδρομείο που έρχεται γυαλίζον και χαμογελόν στην καρδιά

ας χωρίσουν οι δρόμοι μας κύριε και τα ξαδέλφια δε χάνουν να τα κάνουν γης μαδιάμ εδώ γύρω

ω για να είμαστε δίκαιοι έρχεται το τίποτα με έξτρα μακρύ

σηκώνοντας τους ώμους και 216 να κοιτάνε και να πιάνουν

p-41

αυτός μόνο εν ανάγκη σκόρπαγε ότι ήξερε και σήκωνε τα λόγια

με όργανο τη φυλακή έφτιαχνε σχετικούς φόβους γι' αυτόν και το βασιλιά

αυτοί παραμιλούσαν και οι φίλοι από τη Θήβα έδιναν και τη φαμίλια τους γι' αυτά

αλλά οι φτωχοί εν τω μεταξύ άνθρωποι του σχολείου, κανένας απ' αυτούς, εγώ μόνο

έστειλαν να έρθει εκπαιδευμένος, αυτό ήταν

με τα σαγόνια του Σάντλεϋ και τα καθήκοντα και τις ανυπάκουστες εντολές εκεί

η Κυρία Κέιν θα δώσει γκρι πράματα για να γεμίσει τον αντίπαλο, εύχομαι

αφότου οι λύπες τη σήκωσαν μέχρι το ελάχιστο τέλος και τα πεπιεσμένα κέρδη

πολύ αλλά λινό

συμφωνώ το μέρος για θάνατο είναι του Αργκίβ και η ευημερία μεταξύ μας

p-40

Ω εμπιστοσύνη τώρα χόρευε σε κανονισμένο Τίποτα

οι άνθρωποι με μπαστούνια και με φόρμες παρατηρούσαν τίμια τη δοξασμένη μέρα

εδώ διπλέ όλες οι ιστορίες κείτενται για ν' αποφύγουν τα παιδιά

οι καταλήξεις και οι δρόμοι είχαν τη Θεσσαλική γη ίσως πεσμένη

η ευτυχία σε προδίδει και οι αποκομιδές Ευρυσθέα είναι πόδια ακολουθούμενα από με

πιάνοντας τα σαγόνια και τα μάγουλα τρέχα κυνήγα πέρνα παρέλαση στη λαμπερή πόλη

όλα τα παιδιά θα σε πιάνουν και θα σε περιγελούν μέχρι η θανασία σου να φτάσει στις λεύκες πάνω ψηλά στην Επιστήμη

τρομοκρατημένος περνάει και η λευκή πάλευκη αλλά το κουστούμι όχι

το εγώ μόνο του θα σκίσει τις κλειδωνιές και θα φτιάξει

ζωή, αυτόν, με φτερά, προβληματισμένος, ποιός από τους εμάς θα έρθει;

p-39

Μένει μεγάλωσε αγριεμένος από την περιπάτηση, πολύ η θεώρηση;

με τα δικά του και τις ψυχές των νεαρών, αυτός και το αυτό

ο Αλφόνσο ξεπετάχτηκε με δύναμη, πολύ; όχι αδύναμος, παιδιά είναι

η μητέρα φώναξε τον Χάθαγουέι στην Μπέλ με σοφία

αυτά κι εγώ και μ' εμένα αναπτύχθηκαν συμπιεσμένα

με το να πεις σίγουρα τα δικά μου κλήματα ο κισσός είχε πετάξει απάνω και από κάτω

ο θρόνος συναντήθηκε με μερικούς πριν να συγχωρεθούν και κοιμήθηκε

τα ηνία το έδαφος προσφέρουν στις πόρτες ναι, τα μαλλιά ούτε ο Κάδμος δεν τα σκέφτηκε για πρωϊνό

οι φύλακες, τρεις, εξαγνισμένοι καλά, μέρα με τη μέρα παρέμεναν σταθεροί στο να πέφτουν με τα μάτια

ήθελαν βοήθεια τα σώματά τους ήταν να θυμάσαι το γεύμα της προηγούμενης μέρας

p-38

σοφός ξεπήδησε από το για και πρέπει

το νοίκι και το με να κλείσουν τη μαγεία

αλλά ο προβληματισμένος σύντομος είχε το ψηλό αναστενάρισμα των όλων

αυτή με απαιτήσεις και με κόκκινα παρακαλώ, λέξεις

ναι, έτσι η πράξη του Ιόλαου, τη νύχτα με τους γενναίους άντρες

το εντός ήταν ερωτηματικό και ο καθένας με το δικό του, ξανθοί μου άγγελοι

άμα τι είναι και ειπωθεί ο Ποταμός θα γεμίσει με τεράστια

υπεροψία, που χαμογελάει, ψηλά

όχι τόσο όσο ένα σημάδι στη γη τα θύματα είχαν δίκιο

γιατί οι σκιές και τόσα πετάγματα αδερφέ μου μόνος είσαι

p-37

τότε το μαγευτικό εκεί μάς θριάμβεψε με τους ποιητές και το όχι ακόμη έτοιμοι

εγώ προκάλεσα την ελευθερία του Ρολ αν και σπασμένος

μετά με το εντός τι χάδια και τι ζωή και τι δρόμοι

ο Κάδμος απαγόρευσε από το επάνω και με μαχαίρωσε μια νεαρή

ο αέρας κινείται αν και χωρίς διαφυγή, ο Βρόμιος δόξα

κατά τύχη ο Ιόλαος έπεσε με αγαπητά φιλιά αχ πότε

κύριε, αλλά μπορεί εμείς οι υπηρέτες να ψευδόμαστε συχνά

άκουσα τον κύριο στον τάφο του Θεού ευγενής και παλιότερος και το μωρό να πεθαίνει

θα την πόλη; μιμηθείτε αυτές τις σειρήνες και αυτούς τους τόνους είναι για καλό σας να εξακοντίζετε κοντάρια και να γίνεστε

ντροπή προειδοποίηση ζεστή παιδικότητα και ο θάνατος τoυ Ιόλαου να παραμονεύει.

p-36

σηκώσαμε τον Χάθαγουέι αν και ούρλιαζε χάρηκε, αυτό το πόδι τίνος;

τότε το τότε και ο άνθρωπος ένα περίπου σαν αναστεναγμός

αλλά αυτοί μας πρόδωσαν από του Θεού το μάγουλο

και ακόμα με το βλέφαρο ανακατεύονται και προσπαθούν να πάρουν εκδίκηση αν και προβληματισμένοι

αυτός λίγο έλειψε να πεθάνει στα χέρια του μάντη αλλά τον ακούσαμε στον κισσό

μας έδειξε το στέλνειν και με γρήγορο ξεκίνημα ήταν

δικός μας ο νεαρός, Υποθέτω, ποιός ήξερε να σκεφτεί το σπίτι και οι αγριεμένοι

αυτοί χωρίς αυτήν έδωσαν και πήραν μια προσφορά από τον Τροφοδότη

αν σκεφτείς χαλαρά και με όλα τα όρια, μόνο από

ειπωμένη ο γιός έτρεξε για δέκατη πέμπτη φορά να φανεί σοφός

p-35

Όπως όλοι οι καλοί σταλμένοι και ειπωμένοι μάθαμε το Κανάλι

με το παιδί στο Άργος και με τρόμο εμείς και ο άντρας

ήταν τραμαχτικό με πόση ευκολία μας κατηγορούσαν άντρες οπλισμένοι με εκδίκηση, πρώτα, και με λέξη

ευγενικοί στα εντός τους «Ω ύστερα μοιραστήκαμε

η φυλή η ελευθερία αυτός και ο αντίχριστος

μας βοήθησαν εσύ πώς κι έτσι με κλεμμένα μάτια;

εγώ μαγικά ραβδιά δε σήκωσα, κέρδισα την ισχύ και δύο φορές και τρείς και την έγραψα

να προχωρήσουμε καλά με σταυρωμένα τα χέρια αν και καυτηριασμένοι

κρύο, ποιός, η λεπίδα, αυτή μάζεψε

σε καλάθι τα εξωτερικά της και τα έβαλε σ' αυτόν

p-34

φίλε τα χάι περαστικά στο κεφάλι, χρυσάφι στη νύχτα

χαμηλωμένα τα φώτα του Ήλιου ήταν έτσι

προφέραμε με ευκολία τον εχθρό στον Ήλιο άγρια

θα μπορούσαμε και με τις Καρδιές παλιές και άγρια

η Ρούθ μας έδωσε έναν κύριο επιστάτη τον Χάθαγουέις

ο καθένας από εμάς και όλοι μπορούσαμε να μάθουμε

όμως η μητέρα με χαμηλό φωτισμό και δάσος φρόντισε ν' αρρωστήσει, οι κανόνες βλέπετε

ο Άι κι ο αγαπητός έτρεχαν με νύχια και με δόντια

μετά εγώ και μαζί και κλάψαμε

δίκαιο χέρι και δίκαιη μοιρασιά για τους ξένους και μ' αυτό το ρυθμό φτάσαμε βίαια στην καρδιά

p-33

γυρίσαμε φρεσκοκουρεμένοι

να δούμε τους αγίους και τη σκιά

σκαρφαλώσαμε φτωχοί και μικροί

με τα πόδια μας να δείχνουν τις ευλογίες

το πουλήσαμε πολίτες το Όχι

με την Ινώ και τον Θήβα τρομοκρατημένοι

χωρίς όρια να κυνηγάμε τα νεύρα που μας είχαν παρεισχθεί

ο τρόμος απαλός και καταστροφικός έπιανε τους τίμιους

ούτε υπό τον ύπνο

άφθαρτοι ξεφύγαμε και πάμε

p-32

ρώτα την Ευθία σκέψη με το όχι και με το ναί φτάνεις στο βασιλιά

ενάντια στην αποψίλωση του προσωπικού εμείς αρχίσαμε τις παραγώγους

σας ικετεύω πιο λαμπρά στους δρόμους και με ήθος και μαγεία

όχι να βάλετε τα φρένα και με λίγο πηδηματάκια αγάπης να χοροπηδάτε

οι κυριευτές τότε με απόδειξη και αμφιβολία θα έρθουν επειδή Καλύτεροι

ταπεινά εγώ ο Δημόφων σας λέω οτι τα υλικά τέχνης ανέτειλαν

τότε η προσφορά δημοπρασίας και το τότε τότε

αυτή άσπλαχνη και σκληρή εσείς;

τότε μείναμε και το νόημα μας έπιασε και μας πήρε στου Βρόμιου

το Κάστρο; παραπατήσαμε, πληρώσαμε τα σύννεφα

p-31

η διάχυση πιο ζωηρή κι από την άγρια βλάβη σε συμπαθούμε Τσίκομίκο

ο Κάδμος ακόμα δεν ήξερε γιατί κι έπιασε το διάδρομο και η φήμη έτρεχε

είχες κάποιο πρόβλημα; και πολύ θα σου αρέσει ο συναγερμός

μέσα στη λησμόνηση και το γράψιμο ακόμα και πετρωμένος

είναι αδύναμος και ακόμα ακίνητος αλλά πρώτα να γράψουμε το άρθρο, ψεύτες!

η μαγεία τον έθεσε να αποδώσει κατηγορίες εναντίον του πόνου, και πιο πέρα με άλογα

και από το Άι, κοίτα ακόμα και με τα ακροδάχτυλα ο Χάθαγουέις θα την κάνει

μπράβο καρπός δράκου και οι φύλακες του Βάκχιο και του Πατέρα ήταν συντετριμμένοι

τα πουλιά ο θρίαμβος η συμμάζωξη τώρα με ενδιαφέρουν ποσώς

οι αδερφές το στήθος η βούληση όλα με λύπη τους απαντάω και τους λέω γές

p-30

αυτή η γη εχθρική αυτή όχι και ξέσπασε

όχι το καμπουριαστό ανθρώπινο είδος δεν εγκρίνω το τρέξιμό του ακόμα

αυτός αυτοί αυτός το οικόπεδο ο ήχος και μέσα αγνός

το δικό μας το Ίνο κισσός και ευχαριστούμε όχι ας είστε ευλογημένοι

τα πράματα άρχισαν να καλούνε καυτά και ενώ έβρεχε και να οδηγούνε πού μας μάγεψαν

ας γίνει το αυτό και δι' ημάς ο οδηγός και η ιστορία

το να μας συνθλίβει και δεν έγινε το καθήκον της αλλά έρρεε υποδόρια με κλειδιά και τιμές

το παλιό πνεύμα και η Πιάσιμο τελείωσαν και θα

ο Πενθέας με το κεφάλι του ψηλά έτρεχε στου Τσάρλι πραγματικός αγγελιαφόρος

η αγάπη έφυγε με εκθετικά και αυτός για να τη δει έγινε άγριος και αρκούδα

p-29

ήταν της δικιάς τους φήμης και θα μπορούσαν να τη σμιλέψουν προσπάθησαν και πάλεψαν

ανήσυχοι πετούσαν αυτό και το μπροστινό ο Μενέλαος τη γυναίκα του Αγήνορα

γείωσέ το τρέξε και έτσι, θα μπορούσες

ετούτοι θα μπορούσαν και ποτέ με τον Κάδμο «Έχει περάσει κιόλας;

ζωντανός και ανάμεσα από χειροκροτήματα και αυτός έτσι

εμείς περιπατητές με τα ίχνη και το καβαλήκεμα

αυτή ελαφριά όχι με πολύ μόχθο η ηλικία ήταν ευγενική και μας το πρόσφερε μετά

τους σκοτώσαμε και τους ενατενίσαμε στον αέρα και η αποστολή ήταν τελειωμένη και ο τύπος καυτός

η αναμονή και το να πίνουμε μας έκανε σκληρούς και να ακούσουμε το συμβούλιο

και ο Έκτορας με την Αφροδίτη και το Διόνυσο μέσα! μέσα!

p-28

τα πόδια ήταν στην αρκούδα Ρούθ και το πιάσιμο από κει

πόδια καλά απολυμασμένα τώρα βρήκαν

καταλήξαμε οτι αυτοί και ο σπασμένος περαστικός έπαιζαν τυχηρά

μεγάλοι 77 και ξόδεψαν θα μπορούσες να πεις τα κορίτσια και βρήκαν και βρήκαν

οι κάμπιες του Πελέα είχαν στο σκύψιμο

της συζύγου μετά φωτιάς αντιπαθούσαν να θέλουν μάτια

α είχε αυτός για το αυτό μεταξύ όμως

ποτέ δεν είναι η γη παρμένη και σκεμμένη εισήγαγαν

η μπάντα μου το άλλο μονοπάτι τραβώντας θα έλεγαν όχι

ο Σάουορντο πάνω από τον ξάδερφο βλέπεις εμένα από παλιό ερείπιο;

p-27

η αλήθεια θα την κάνει όπως οι άντρες;

φυσικός σκοπός ελαφρά, εγώ στεκόμουν με θόρυβο στη Μινέρβα

ήταν και ο βασιλιάς που έπαιρνε ζωηρό αν και με λεμονάδα

όχι οτι τον σφούγγισαν οι ροές, ούτε εαυτός, ούτε τα πατήματα άκρων Τέχνης

τον μισούσαν και η απλή αναφορά της αιτίας θα τους καβαλήκευε

εσύ όμως, εγώ πράγμα, μη λες οτι σε άφησα

και πολύ περισσότερο ο φόβος και τα προβλήματα και τα κυνηγόσκυλα «Σταθείτε

τα μαλλιά και η αρρώστια ήταν ακόμα υπό τους κήπους του Σάουορντο ευρέα

ε και ο καταραμένος ήταν κι αυτός με τα σκυλιά και με τον πατέρα

αξιοπρέπεια για έτσι και να μας βλέπουν και να πετάγονται, μπορούσαν

p-26

ο πατέρας, σημειώνω, «Ω η Σιβηρία ήρεμη

τώρα ξέρω για τους ουρανούς τρέμω για τον Πισάντερ αυτοί αυτές αυτά

αυτός ο Φαίαργουέλ που παίζει και προσεύχεται να ρθει ειρήνη τρομερός

μέσα στο ράντσο, αγαπητέ, έφερα τομάρια και νεαρά για ζήση

τράβηξα τον εκκηπωτή και τους ρυθμούς αυτός

με το πέταγμα ευχαριστήσαμε Αυτόν και τους κρανοφέροντας

το τρόπαιο ρώτησε εδώ, είναι τόσο άγρια για εκατομμύρια αυτή;

στέκοντας πεσμένη είχε υποδοχές αλλά δεν μπορούσε ο Ευρυσθένης να ροκάρει

έχετε κατάθεση να χτυπήσετε και θα είστε τελειωμένος με το λόγο;

ή στην πόλη εγώ θα ρίξω μια ψεύτικη;

p-25

με συγχωρείτε η καρδιά οι άντρες ενώ τα πράματα η σάρκα

τα δικά της ούτε η ζωή ούτε το μετά

από κρατημένα με αίμα και με Ντέιβιντσον ο Αχιλλέας πέθανε

τα κοντάρια και τα εφευρεμένα υψώθηκαν και καρφώθηκαν στη γλώσσα του Γκραντ

από το να δώσει το ρίσκο πήρε το συνήθως

και εκεί, ανάμεσα σε γνωστά ακούσματα και περιόδους η Λυκία είπε «Όχι»

μετά με την ίδια διαγωγή δίνοντας και παίρνοντας απ' το ρυάκι  ρεπόρτερς

είπαν γρήγορα τα πεπρωμένα ξύπνησαν και είναι σκληρά και «Αχ» εγώ το α

αν και ο δρόμος και η χώρα επίσης έμοιαζαν με την εποχή των συντρόφων

η δύση έτρεχε με τα πόδια και με πιθανότητες να πιάσει την αναπνοή της ενώ ήξερε οτι η μητέρα δε θα έλεγε

p-24

ήταν μόνος του ή θα μπορούσε να είναι και δώρο δακρύων όπως έπρεπε;

απέναντι στη συχνή κληρονομικότητα και στη γρήγορη πτώση των τιμών, εξτασιασμένος

η Ιώβη έτρεχε να κατηγορηθεί και τα κύματα έτρεχαν γύρω της

γρήγορα ο καιρός άσ' το στις ευτυχίες να οδηγήσουν την πραγματικότητα στο θείο

με τους Ινδιάνους και όλους πάνω σ΄αυτούς και τα ξόανα και τα στήθη δεν είχε μείνει ούτε ένα λυπηρό γεύμα

αφού μαγείρεψαν και με το λεπτό περιεχόμενο του παπά, ναι τώρα

τα ελεύθερα εκτός από γοητεία και ντροπή είχαν πάντα ένα ποτέ στο αυτό αυτού

οι πύλες και πρώτος με το χαρτί στο χέρι και σύρμα

εμείς; ούτε πάθος μας έμεινε ούτε τίποτα, για τον Αχιλλέα δε γνωρίζω

αυτός από παιδί ξένος και ούτε μακριά ούτε όχι

p-23

ο εκτυπωτής δε θα κι εμείς εκεί μ' αυτόν για το άνοιγμα

μάρμαρα και άλογα κι ένα σκληρό πράμα, λοιπόν υιοθετήστε το κι επισκεφτείτε το

ευγνώμονες γι' αυτόν και για την ψηλή του εκεί

εξοργισμένη πραγματικότητα πριν τη μητέρα, άρρωστη, και αυτό μας καταβαράθρωσε

γίνεται ένα με τη σκιά θάνατος κεφάλια και επίσης φωταυγίες συνόρου

μπορεί να μη μας εξήγησε τη συμβουλή αλλά αυτός Εκτορότητα

κράτησε για τον εαυτό του το ακέφαλο εκεί και με τις λέξεις του

θα μπορούσε να είχε ζητήσει τη βοήθειά του και του σπιτιού

αλλά αντιλήφθηκε οτι, που λες, η άποψη οτι ο Τσάρλι τον οδήγησε στον Κο. επάνω

έτρεξε αλλά οι Ντέιβιντσον αντιμετωπίζουν τα στρατεύματα Κατερίνης, τώρα, με βούληση

p-22

μακριά ήταν η μεγάλη ομορφιά φτιαγμένη για μας

η χώρα από κάτω έβραζε και έλεγε

η επιστροφή πολλών είχε κρατήσει το νότιο ΜακΚλούρ να σκέφτεται

πάνω έρχονταν αλλά ξανά καταλαμβάνονταν

εγώ έχω κάτω από το φόβο και μεσά ένα μικρό εις

όμως για να είμαστε δίκαιοι πώς από πατέρα σε Έκτορα έφτασε ο Ραίιζ;

ζούσε εκεί ανάμεσα στα πολλά και τον ακολουθούσαν τα δυτικά

πήγε με τους Βρόμιους σε κύκλο αλλά προτού ξύσει την πληγή στιγμιαία ο Πάτροκλος φώναξε

το φορτίο έλα να κανονίσεις! με μερικούς αλλά ο βασιλιάς έξω από τις θέσεις, αυτό

με ή χωρίς κορίτσι Αθήνα! μουρμούρισε και πίσω τραυματίστηκε

p-21

άδετος; επίτευγμα! με τυμπανοκρουσίες και τιμές

των πολλών το αυτί πνεύμα και ήταν πάντα εξοργισμένος

ένα κάρο ήρθε αυτή με στρατιώτη και τα είδανε όλα και φύγανε

ως λόφος των αλόγων οι οπλές εικόνα, οι Ινδιάνοι στο πάλεμα πρώτοι και στη σκάλα

σύντομα όμως η κυρία έθεσε τους όρους και το εμπόδιο για να καθυστερήσει την αιμορραγία

πάνω σε τρομερή αναγκαιότητα πολύ πάνω από τον αδερφό πότε δεν είχα

ελαφρός, συστάσεις, εγώ θυμωμένος αυτοί χαρά, τίνος είναι το Μπρού;

η γη για 257 ομοφυλόφιλους πολύ χαρά αυτή

όχι για χαζούς, φώναξα, το Πνεύμα άρχισε να μας κάνει μούτρα πολύ μακριά αυτή στο Αυτό

p-20

Το ώχ την ημέρα πολλοί το κάλυψαν

εγώ νόμιζα οτι η γη είναι σωστή, αλλά άλλαξε τα βρέφη με διαδικασίες εξπρές με έρευνα και προφήτες

μακριά στο αυτό υπήρχε διανομή έτρωγαν τα δόντια τους από αποτυχία

στέκονταν σε μια λεμονάδα απαγορεύοντας τη στάση με κρύο και σε κάθε περίπτωση Πρέσχο

ο Ιόλαος μάζεψε τα καθήκοντά του και στο σπίτι φαράγγια

ο Κορπέας πιό ευγενής έχασε το πέσιμο και οι Κυρίες προβληματισμένες

και η Μεονία; χωρίς να πηγαίνει με κοντάρια και τόξα κράτησε

αλλά ήταν χωρίς ταίρι, με όλα, ότι και να έρθει

αναστατωμένη, χέρι, στιγμή, κάθησε, υποσχέθηκε αμοιβαία αδυνάτιση

η κολοκύθα ήταν γης περιτύλιγμα ο βασιλιάς, πέθανε και τον θρήνησαν ξεροκέφαλο

p-19

α εδώ; αλλά οι επισκέπτες χωρίς

ζούσαν σε χαμηλό Αχαιό και έγραφαν και υπέθεταν και σχεδίαζαν

η ανάπτυξη θέλει περίμενμα, και ο βασιλιάς δεν περιμένει πολύ για να του κάνουν τα χρέη και ένταση

πόλεμος στους φτωχούς, και στους πλούσιους κοντάρι ευτυχία

ο εσύ να εξηγήσεις στων Βρομίων την κόρη οτι η απομακρυσμένη τρέλα

γκρούπ περνούσαν τα αγαθά και ένευαν με τα χέρια και τρικ και μπότες, Θεέ

στο χωράφι του μια φορά και δεν κουνιόνταν πιο δυνατοί

η Μαίρη έχει πνεύμα απεριόριστο και η Μαριτόνη ευημερία

ο Ευρυβάτης χρόνος αυτή το απέδωσε κοντά και μια περίεργη μέρα

πλαίσιο ένα ή άτολμος πολύ κοντινά να το θέλω

p-18

του Αργκίβ η καρδιά, διαμαρτυρήθηκε

αλλά θα καταστραφείς εσύ μ' αυτόν και θα τρώτε πατάτες από τον κήπο

διαφωνά αλλά, μπορεί ο Χίμυ να σκαλίζει ακόμα και με το χιόνι;

τα δυό της στάθηκαν εγκλωβισμένοι στην ενοχή του χορταριού και τα πνευστά

η μιζέρια, ο Ηρακλής και η τρέλα στους ανθρώπους συρρικνώνεται, Μαντάμ

εγώ από την άλλη μοναχικός και αγαπητός περιερχόμουν με τα βουβάλια περιορισμένος κι ανήσυχος

οι εννιά από εμάς έρχονται με δάνεια να ρίξουν τα φιλιά, αλλά Πού;

και η καταγίδα έπεσε, και οι αλυσίδες έπεσαν, και τα μαγαζιά έκλεισαν, δυσκολίες

αυτοί που έμειναν είχαν με το αλάτι να παίξουν και με τον αντίλαλο

καθώς διασχίζουμε την καμμένη γη και όλα τα πατάμε και τα αμπέλια

p-17

τώρα ποιός είμ΄εγώ στην πόρτα και με το κοντάρι

και με το στήθος αυτός και με τη σύγχυση πηγαίνει

και αρχίζουν αλλά ο Ίπασσος τον μισεί και τον λατρεύει

εσύ πονηρέ γιέ με τα ενδιαφέροντα αυτά και με το κρυφοκοίταγμα κοίτα μη την αρπάξεις

εμφανίστηκε, άγριος 5 και μετά ήρθαν τα μέρη που ήταν άγιοι

πατέρα, ή όλη μουσική επίσης αλλά αυτός όχι

είπε και στάθηκε εκεί στην πόλη με το Έκτορα μαζί χορεύοντας

αλλά αυτή έπεσε σε πυρετό με του γειτόνους, και κορίτσι και τώρα

και ποτέ μην πάρεις αυτούς που λένε Διακρίνω και έρχονται και κάνουν

κοσμοχαλασιά στο διαολεμένο λιβάδι αλλά ποτέ περήφανο

p-16

τίποτα στις σελίδες δεν έγραφε για παραπέρα

αρωματική πόλη και πάλι, 64 πόδια έπεσαν

και επιπλέον η άφιξή του δεν ήταν κανονισμένο να ακουστεί

και αυτόν με δώρα αφημένα στα σκαλιά σκόπευαν οι Βρόμιοι

μ' εμάς και με υπηρέτες και με πατέρες

το 5 είτε απάντησε στο 7 με καταρρακώνει

το θάρρος είναι το θεσμένο μέτρημά μου και αν τα μαυράδια είπαν κάτι

και οι άσχημοι Ετρούροι έδωσαν στη γη και τσουβάλιασαν

αν και με τον αγώνα το σημάδι χάθηκε

η σειρά μας αν έρθει Τσάρλς μείνε εκεί με τη Ματίλντα για εκδίκηση στα σκαλοπάτια της τέντας

p-15

το αποσταλμένο παράθυρο, τα πόδια δεμένα σην ιερή μεριά, κάψ' τους τότε

είναι κάποιος Χένσω, δεν είναι αυτός Ατρείδης; ξεσπάθωσε

το δικό μας στέλνει και προδίνει έναν εξπρές ουρανό αφήνοντας τον κανόνα να επιζήσει

το πράμα αυτό με τον Δημόφωνο να χτυπάει μέχρι θανατά και να χτυπάει το σκουλαρίκι

καλά δώρα εκεί, σε μένα όταν είναι

μετά ο άντρας διάβασε οτι επικρέμεται ένα κρέμασμα από πάνω του, η ταινία του Σάντλεϊ

τα πλήθη των ουρανών άγνωστα απόγονοι, μιας ήρεμης γης

ξύπνιος ήταν αυτός για το Άργος, και αυτή ένατη

ανάμεσα στους άλλους ήδη γέρους, έσπασε, πάτησε φρένο, ποιός θα το πει;

το ερχόμενο οδήγησε σ' ένα αφανές αλλά τεντώθηκαν σχεδόν παγωμένοι

σαλαμούρα

Κατανοώ οτι ζεις στο επίπεδο της σαλαμούρας.

Τώρα, είμαι σίγουρος οτι αυτή η σαλαμούρα ήταν κάποτε ένα ευχάριστο προϊόν μιά ευχάριστη μάρκα.

Τώρα έχει ξεπέσει σ' αυτό που είσαι εσύ.

κόκκινο φως κόκκινο κενό

ΤΝΖ

Ε Τι κάνεις εκεί;

Παλεύω για να βρω το νόημα της ζωής

Και το βρήκες;

Ναι

Και ποιό είναι;

Να παλεύω για το νόημα της ζωής

Αφού το βρήκες γιατί δε σταματάς;

Μα αυτό σου λέω: το να παλεύεις για το νόημα της ζωής είναι το νόημα της ζωής

Α τώρα σ' έπιασα

Δηλαδή πρέπει ν' αρχίσω κι εγώ να ψάχνω για το νόημα της ζωής;

Ναι

Και πώς γίνεται αυτό;

Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος. Υπάρχουν πολλοί και ο καθένας έχει

τον δικό του. Μπορείς και να μην κάνεις τίποτα.

Και τότε πώς θα το βρώ;

Δε χρειάζεται να ψάχνεις. Η πάλη θα έρθει να σε βρεί μόνη της. Μπορεί και να την έχεις ήδη

μέσα σου.

Την πάλη;

Ναι

Και δε μου λες σου πήρε καιρό να το βρείς;

Πενήντα χρόνια

Προσπάθησες πολύ;

Όπως σου είπα δεν προσπάθησα καθόλου. Ήρθε μόνο του.

Και γιατί μου το λες εμένα αυτό;

Δε σου το λέω εγώ. Εσύ με ρώτησες.

Α Συγγνώμη.

p-14

ντροπιασμένος σήκωσε το ποδάρι του και αυτή απείλησε να το γράψει

και ξανά άρχισαν να πίνουν και ήρθαν οι υποτιθέμενοι βαλσαμωμένοι αγοραστές

όχι έτσι είπε αυτός και οι παραδοχές σας δεν είναι αποδεκτές

κορίτσια, και θα συνεχίσουμε να παίζουμε, πάνω σ' αυτήν και χωρίς λύπηση

εσύ το πτώμα με το δοξάρι δε σου ήρθε στο μυαλό οτι άνθρωποι πολλοί επ

όχι μόνο τα ποδάρια οι οικοθετητές αλλά και τα μονοπάτια θα πέσουν

ο Έκτορ με τα ποδάρια του Αργκίβ τα ανθρώπινα θα μετέφερε

τα μάτια στο Χάθαγουέι, «Α!» το οποίο αν σκεφτείς χωρίς αυτό κι αυτό

με κάποια χρυσαφένια παιδιά κρύα η τοπική μπάντα άρχισε ξανά, αλλά

η κούρσα των προβλημάτων του είναι υπέρ των λύπεών του

Ο Αλοΐσιος

Ο Αλοΐσιος

Αλογίσιος
με δέρμα βοδιού
κατηφόριζε προς τα βουβάλια

ένα ακόρδο εγκάθετο χάλαγε την αύρα της καλοκαιρινής νύχτας
πολλοί φορτώθηκαν τα βάρη της ζωής τους επάνω τους

έκανε κι αυτός να σκύψει
και βρήκε τίποτα

οι μύγες τσιμπούσαν σαν κουνούπια

ένα βλέμμα κοριτσιών ακούστηκε μακριά
τα φύλλα σκόρπισαν

ξαφνικά ο κατήφορος άρχισε να τον παίρνει
κατρακυλούσε σαν ασβός
ένα τσουβάλι

όταν έφτασε στην άκρη
εκεί που ενώνει ο δρόμος με τον περαστικό
οι γραμμές του έδειξαν το δρόμο

είχε ζαλιστεί λιγάκι
τίναξε τα μαλλιά του
οι σκόνες του έμπαιναν στα μάτια
αλλά αυτός τα έτριβε

σηκώθηκε ολόρθος

«ε δεν είναι κατάσταση αυτή
κάθε φορά που πέφτω απ' τον κατήφορο
καταλήγω εδώ»

προχώρησε

στ' αυτιά του είχαν κρεμαστεί βεράντες
κι απ' αυτές ξεπετάγονταν άνθρωποι και ξεφώνιζαν
ήταν σαν χήνες μερικοί
ή ήταν πραγματικές χήνες;
κανείς δεν ήξερε

έστριψε το κεφάλι του λίγο για να ξαλαφρωθρεί
είχε αφήσει προ πολλού τα βουβάλια του πίσω
οι φωνές δεν τον αύλιζαν

έφτασε στο δημαρχείο

ο κ. Δήμαρχος υπέγραφε κάτι χαρτιά εκείνο το βράδυ
και ήταν περίεργος

- Ε Δήμαρχε θα το ξενυχτίσουμε κι απόψε;

φωνή δεν ακούστηκε
έσβησαν τα φώτα αυτόματα

πέρασε και τους άλλους μαχαλάδες
ώσπου έφτασε στην άκρη του βουνού
εκεί τον συνάντησε το χιόνι
το άσπρο χιόνι

p-13

νύχτα κι οι αντίπαλοι κόβουν τη γη σου, κλέφτες με τίποτα να μένουν

εδώ, από όρια, η πίτα απόλοιπη

από αυτόν, γι' αυτή τη φρεσκάδα, ένα κάνε

μάτια υψωμένα και γράφοντα, χρόνο με τους ανθρώπους και το κλάμα

διαιρεμένοι από αδερφές και χαρακτήρα, και το τώρα

για να τους λυπηθείς μόνους τους στη λύπη, πιο μακριά κι απ' τη νύχτα έριξαν

έπεσαν πάνω εκεί, στο χώμα και στο αν

σαν στρατιώτες του θεού, όλοι από εμένα, την καρδιά μου, καταστροφή

τα λεφτά ούτε δεν έφτασαν ούτε τέλειωσαν για το σπίτι, άκουσα

τους δάγκωσα με το όνομα και το θάρρος για ότι

p-12

ζέστη, πόρτες, και ένα εκθετικό πολύ λαμπρό

είμαι σαν κι αυτούς, το καλύτερο να με τραβήξουνε στο μονοπάτι απ' του συνταγματάρχη την αυλή

η απολαβή μου ενός εγκληματία με δύο ερωτήσεις, με έβαλε να μαθαίνω

η ταφή καταγράφηκε από τη μοίρα, θρήνος από και προς

κύριε, τινάξτε και καθαρίστε τα μαλλιά σας, εμείς δεν ήμασταν ποτέ κάτι άλλο και αυτός το πάντα μας

και μας πήρε μέρες αλλά τελικά ανεβήκαμε στα καράβια

το Κίοκακ είπε οτι οι επιρροές μας ήταν θεϊκές

οτι φανερό ήταν οτι αυτός και με το εγώ ψήθηκε

εμείς με ότι κι αν μισούμε μ΄αυτό ζούμε

μες στη γη του και τη χρονιά, τρεις

p-11

με το πρόσωπό μας και τα μουλάρια μας, Θεέ μου κάνε στους Διαλεγμένους

έλα όνομα, δες οτι το τσεκούρι είναι έτοιμο

αυτοί τότε και με το γιό μας στο χώμα κυλήθηκαν και στην κατρακύλα

με ψηλούς ρυθμούς για τη μάζωξη των συντρόφων, η μητέρα τους, εμείς

από κάτω ήταν χαμηλόφυτρο χορτάρι πλημμυρισμένο, χαμηλά Α και γυαλάδα ήταν όλοι, και έστειλαν

στο Τάουνσεντ, εδώ στην Εδέμ διατρέξαμε το Πόιντιντ ανακατεύοντας το ασπρόχιονο ήταν όλο

δικιά της ας είναι η φλόγα της ηρεμίας, το όνομα και η γη

το χέρι του και τα ολόκληρα κρεβάτια, δεν το χειροτέρεψαν

βλέποντας τη σύγχυση και την κάψα μου ξανά, την αναταραχή μου, προχωρήσαμε

οι συνθήκες, κε. Αργκίβ, αρνούνται εκτός αν είναι κάτω από 18

p-10

αυτό βαθύ τραπέζι και κυνήγησε! τα γεγονότα αυτά

Η αποδοχή μου και πτώση μου Οδυσσέα και Μαρία λυπάμαι όταν

πολύ μακρύ αυτός με τους ώμους, είχε αναντιστάθητα και οίωνα μάτια

στην κατοχή του και στην θαυμάσιά του είχε φωτιές και σιωπή

με κανενός τη δύναμη η μητέρα δεν ήθελε να σταθεί φιλική

Ο Μέρεντιθ στάθηκε εκεί με κοντάρι και εμείς κλήμα

ένας που ήθελε να καθίσει με τον Μέρεντιθ τράβηξε και είπε, και ακόμα ο Κόιτ

Θεέ μου! Αυτός! τα βλέφαρα μόλις, αυτός το μέσα

οδηγώντας το εγώ, ο σύζυγός σου, στο δικός της και στο δικό του

αυτοί μετά απλώθηκαν, στην πόλη, ένα θα

p-9

πές το ενάντια στην Αγάπη, οτι τα φύλλα είναι ίσα του κουνήματος

στον οποίο εμείς και χωρίς και με αυτόν

αλλά προγραμμένοι αυτοί ρίχνουν τον Αχιλλέα χωρίς θορύβους

δίκαια άζωη οργή τους απαλλάσσει απ' αυτήν

όπως ο Ευμελής, κείτεται εκεί ο Αντίλοχος, και του στέλνει μεγάλα χαιρετίσματα να έρθει

όλοι στον ατίθασο τρόπο τους δίνουν ένα φλυτζάνι στην Ήρα

ο Αχιλλέας καυτηριάζει σωστά την πόλη, τόσο γνωστή όσο οι θεότητες του Θεού

είναι ο Έκτορας, άσ' τους Τρώες, πήδηξε λόφους οπλισμένος δεν είναι

αυτοί με χαρά και άγρια έριξαν, βλέπεις; έβλεπες;

των οποίων η ελπίδα να δουν ήταν σαν αφρός

p-8

μισότολμη ήταν η χώρα, αλλά ο Αχιλλέας έφερε νερό στους περήφανους

από σημάδι στο πρόσωπο της Ήρας, και αυτό γι' αυτό

απάντησε, το ταχυδρομείο κατασφαγμένο και σκισμένο κάθε φεστιβάλ, μια γυναίκα πίσω

στο τώρα αυτός, όχι και πολύ μακρύ πουλάρι από του δρόμου τα μαλλιά η μητέρα έπιασε


ήταν ο τύπος, εγκυμοσύνη χωρίς γάμο, ο Ιόλαος θα έρθει γιατί θα τον σφάξουν κατακέφαλα

η πριγκίπισσα ξεσήκωσε συναγερμούς αλλά ψεύτικοι ήταν

μ' αυτόν τον ερχόμενο αλαφιασμένο Δία θα βγάλουμε το άχτι μας

με τον τρόπο του σχολείου και με τους τενεκέδες όπως πρέπει

όχι με χτύπημα ενδότερο ενάντια σ' αυτόν τον εν μέρει ισχυρισμό

νέο τον μεγαλώσαμε με τους ώμους μας και με τη βούληση της αδερφής του

p-7

είθε να είμαι μ' αυτόν, εκεί, Διομήδη, το κράτημα

αλλά τα αυτοκίνητα τον έφτιαξαν και μετά τον άφησαν

τρέμοντας έχει τη χώρα να πάει με γνώση λέγοντας ακόμα και με πιασίματα

το σώμα, οι ξηρές τροφές κάτω στην οργή, τεντώθηκε για να φτάσει η Άιντα

δεν το παραδέχτηκε, πάνω από το λόφο, οι θάλασσες και οι μηχανές τα κάστρα θα σκαλίσεις

έλιωσε την αρκούδα αλλά όχι με την λεπτότερη τάξη

οδηγημένος ο Μέονας από το γιό του αλλά χωρίς δικαιοσύνη οδηγήθηκε

εμείς εκεί πιάσαμε πρώτοι, παίξαμε με το χρόνο, ο Έκτορας τη Σεμέλη

το βουβάλι του από ξεκλήρισμα, ήταν σα δικό μας

αυτοί τρέμουν, οι σοφοί περιμένουν, με χαλασμένο το μέσο, σ΄αυτό μας οδήγησαν οι άμπωτες

p-6

απομακρυσμένοι πήραμε τους φτωχούς διπλά και μένα και αυτούς εκεί

εσύ τιμάς τους κήπους, την καθιστή του σκέψη και σαν αυτόν αυτοί αριθμούνται

από τον Διόνυσο, ίσως και με λύπη, άλογα ανατολικά τείνουν ίσως και με αμφιβολία για να έχεις

η εταιρία, Αγάπη, πάνω σ' αυτόν δέν έχουν τίποτα ούτε από

οι παρδαλοί τύποι περισσότερο μπροστά και μέσα ήταν

και ενάντια στο εν τω μεταξύ και ανάμεσα στους ακουσμένους και στους ειπωθέντες

γυναίκες α τι άσχημο όχι, τί στον οικοδεσπότη

αυτόν αλλά μετά από μήνες θα κρατάνε τον Αγαμέμνονα με σφεντόνα και πουκάμισο

οι περασμένοι τον πείραξαν, με αγάπη σίγουρα πάνω του

εδώ αυτός στα χρόνια του ΜακΚλούρ, δε θα έπρεπε να είσαι ένας μέσα

p-5

το χέρι όλων και λέει, «πάρτε τον καθένα και αναπνεύσετε τον»

από οργή ο Αίας πήρε σειρά

ένα γλίστρημα και η ακριβής πίκρα ξέσπασε και άναψε ανάμεσα σε άντρες

σ' αυτούς δεν είσαι κανένας παρά χάλκινος

αυτόν τον είχαν μπροστά κατά μέτωπο οι Αχαιοί πολύ σκληρά

θα σε διαλύσω εσένα αν και λαβωμένος με ευχαρίστηση

και την τιμή θα τη μοιραστούμε οι δυό μας

στην τέντα συναντήθηκαν αυτοί και ο Πελέας

πέτα στο λιμάνι με κοντάρι και άρμα για να πέσεις

συνταραγμένος και να σε καρφώσουμε γιατί γι' αυτό είμαστε

p-4

ήταν καράβια και τα κοπάδια δυνατά

έχουμε και λέμε τις δύο τρύπες

παλιότερη την οποία είπα, με οδήγημα και καβάλημα ισχυρό

η σύγχυση κατέλαβε το δωμάτιο και κανείς δεν ήξερε πώς να κλείσει τα ζώα

ο ορθά ταιριαστός Αντβεντιστής, οι θεοί χρυσά μίλησαν, οι σύντροφοι κατεβλήθηκαν

αυτοί επιπλέον είχαν κάποτε ένα γκρούπ το οποίο ήταν ψέμα ασπίδας

οι άντρες ήταν εν τω μεταξύ ο Αχιλλέας, η Αθηνά ο αυτός στο καλύβι

η Άιντα ήταν καλή μαζί μου και έφερε πολύ νερό

ζούσαμε όπως μπορούσαμε με τούτο και μ' εκείνο, με τα πάνω και τα κάτω

οι σκέψεις μας για επισκέπτες που έρχονταν κι έφευγαν

p-3

οτι το του χώμα στα χέρια τους η τελικότητα

της τίμιας τρίτης μέρας του στον καθαρμένο κόσμο ο Νάστης τελείωσε φύγαμε

ξεφύγαμε και λιώνοντας απ' τις πληγές

το σχέδιο του Οδυσσέα δεμένα σκοινιά και πόδια απάνω

μείναμε και σκάψαμε λέγοντας «ακόμα και πάνω με το αναμενόμενο»

οι οικοθετητές αυτή χαμηλά και ένα ματωμένο κοντάρι είπε και έκαψε

κλειδωνιές γύρω ο ανταγωνισμός μπορεί κάτω και από όποιον άντρα να χτυπήσει απόλαυση

κλειδωμένα χωράφια απαίτησαν αλλά και δεν έμαθαν τίποτε απ' αυτό

στην καρότσα κουβαλούσε ένα κοντάρι, αυτό το καταραμένο διάδημα

κι ακόμα φέρνοντας την Πύλο σ' εμένα, το κουτάκι δώδεκα

p-2

Καθίσαμε πάνω στο καθιστικό για βδομάδες

αυτός με την τανάλια και αυτοί με τις τώρα επιστρεφόμενες

διαβάσαμε τα λουλούδια, λέγοντας αυτός οτι το πολυτεντωμένο του

η φωτιά αυτός ο οποιοσδήποτε πέρα από το πόνυ κατίσχυσε του Θυδαίου, περίπου

το πρόσωπο αυτό και καθώς η καλύβα μας έβαλε στα γεγονότα

Ούτε η καθώς τιμή που ήταν φάρμακα άρχισε

και ζωγράφισε, πάνω και με τους περίοικους τίποτα το σπουδαίο

έτοιμος ο Φέργκους εγκληματίας που θα μπορούσε να τα υλοποιήσει όλα

αφού απομονώθηκε έτσι τον είχαν παντού άφοβο ξέσπασαν σε λυγμούς

δυτικά αυτός σαν απογοήτευση καθημερινής μέρας

p-1

αν πάνω στην Ίριδα ο γιος επίσης είπε

και εν τω μεταξύ εσύ με τις μακριές χρυσές πλεξούδες

ασφαλώς με κλειστές γυναίκες σε θάλασσα του άντρα δεν εστράφης

στάχυα θερίζοντας και τρέφοντας στο περίπου του

κι εγώ με του γιού του τις ορμές

ο ένας στου άλλου τους ώμους καθισμένος

οι άνθρωποι συχνά μιλάνε με παρέα για ένοπλα αθλήματα πέρα στη Λήμνο

το κράτημά του, στη μέση του Θυδαίου, γύρω απ' τον Πελέα και τον Αχιλλέα παραμένει

δεν είναι παρά ότι βλέπουν οι γυναίκες στην πόλη περπατώντας

εσύ να είσαι και να γίνεις σαν τους θεούς και να πληρώσεις τις πατερίτσες που σ' έφεραν στο σπίτι

κάθετο ποίημα 9

είναι ο Νότος και σε ανθρώπινη εκεί από κρυωμένο ακριβώς το

το σε επί επί σε το [έτσι] αλλά υποφορές υποφορές

δυτικό υποθάλπον έσπασε πεδιάδα. τυποθέτης, σχεδόν και το έρπον ήταν

είναι Και ποιός να περιφέρεται το ενφακελωμένο μονοπάτια Για όχι

όρια, βογγήζει από όποια από εναλλακτικά κυρίως από πώς και

νέο μέσα, το Δικό του εκεί αρέσει έξω βάζοντας ταπεινός βογγυστής, ακόμα

και να φωνάζουν πιθανόν. από καμία κακή διάθεση. να είσαι συμπαθητικός όσο φτάνει

ή θέαμα, τυφώνες σχεδόν με τίτλο λειότητα και για ομίχλη

κινούμενο τραπέζι ο Ίμπερτ εγώ οποιοσδήποτε εγώ καθιστός εκτάσεις πήρε τράβηξε

εσείς οι θνητοί πάνω στο κοντό σχετικότητα καλύπτετε. πλήρως είναι η Ιόβη αλλά

κάθετο ποίημα 8

αυτοκίνητα σε πότε, από στο με από Σικελία: εσύ, ήταν

το γιατί αυτός ο ίδιος Δωδώνη, λακές Για άγρια μάζα, ένα εκείνο

θολερό σημάδι το σε μένα αποκαταστρεμμένο από Πρ. ενθάδε, πρόσεχε,

δεν μπορείς από προβατάρηδες ήταν Οι Περισσότεροι στο πλούσιο, απλωμένα μάτια." Πιέρ

φτερωμένο πώς να σε αποδιάθεση το κρατείν από δω και στο εξής συναντείν σημάδια αγάπης,

από απίθανο, μέρα εσύ το αυτοί από πάνω στο άνθισμα

προετοίμασε τη Μυρσίνη και την Τριανταφυλλιά. είχε ΤΟ τι έγραψε ταξίδεψε,

το Μετά το όχι από Θέτις, Οκ. παράπονα βάναυσα Σχέση

είναι στις διαταγές και έρχεται; εμένα, η πλαστή αλήθεια, σε

κανάλι, Το δηλώνω φανταχτερή απόδειξη Ιώ. η δικιά σου τρομαγμένη και

κάθετο ποίημα 7

μανιακοί. στο σου αυτά Ιώ. το σε τέχνη λιβάδι

Εγώ η Ήρα. το και απόγονος τι με ξέρω μαλάκωσε συ

Και ένας Και πάνω από σοφούς εσύ που αμοιβές ρωτάς

χέρι. Εγώ στον Πρ. αυτό από μακριά Και εσύ είμαι

τέτοια θα έπρεπε κατά τύχη, έτσι λαβυρινθώδης φαίνεται γίνε ένα εσύ

είθε από Μερ. είναι Δωδώνη αυτή Για Και Βουλ.

έτσι τότε, κράτα να έρχεσαι Εγώ εσύ πονάς εμένα,  ,

αυτό το καλωσόρισες ακριβώς υποφέρεις το σε Στ. τι αν μίσερο.

αυτοί αλλά δώσε Ούτε τα αυτιά σου, μισεροί θεοί, σε όχι

λύπες,  είναι αυτό σε σου ένα μισητό, είναι Ακατάστατο

κάθετο ποίημα 6

με παρούσες λέξεις, ένας που σου. για σε πλήρως αυτά

ποτέ από Οδυνηρό μου βδέλυγμα. μνηστήρας, και Όμως πες μου

παντρεμένος, το από επιφανή είναι ως αυτό τόσο Για Ας

το στήθος. στενό μονοπάτι, τα κύματά του χαιρέτησαν δεσμά έκανε Πρ.

το συντριβάνι ξέρεις για ψυχή Αλλά το Εγώ του όχι αυτά

ανακάλυψε κάποιου θεώρησε από μπορεί δύο το φτερούγισμα στο δόντι

ο Καύκασος, όποιο πάνω από αυτά θα το δικό τους αυτό, σε ταλαιπωρίες

ενάντια στην τρόμου φωνή γεγόνασιν αυτιά, είναι στύλου τρόμος, πλευρές. ορισμένο,

όριο η παρατολμία μου, από Σε ποτέ το περιορισμένο σου άτομο αυτές

σε υπόθεσε η Ήρα: Κράτα, όλα. καιρός, εσύ; ανάγκες μέλη σκληρά

κάθετο ποίημα 5

αλλά υπό διόρθωση σε και θα με κούρσα από ακόμα

αυτόν από τη γηγενής μακριά πάρε πρόταση καλότροχα κάνει σε

ποτέ σε ενώ σύ ένα το και μαλακωμένο που θρήνος

αυτό συ από σε πρόθυμος ανιαρός νέο κάνεις φόρμα μου

το Αλλά τρόμος. πριν εγώ το οτι στην παρατήρησή μου

επισπεύδοντας μήκος Οδ. ο αυτός θέση δεσμευμένος δώρο από πάω

μακρύ κατέχω σε το το ικετεύω, αυτός, εμένα, το μου

κούρσα θα τι λιγότερο απάνω σου τότε, εγώ απαίσιος εγώ

είναι πρώτη αρκούδα θα Οδ. και εγώ ότι εσύ κόρη

βραχώδης αυτοβούλως, θρύλος και όχι ή δικό μας καθηγητής. και δικό του

κάθετο ποίημα 4

στεκόμενος θα συρρικνωθώ σε Αλλά το το Αυτή συ

μπορεί. καρδιά ας λέξη και καθυστερεί αδιάλυτό μου αυτό σου

εγώ είναι οι από ας μία μάρτυρας ελεύθερη πρώτη το

τι σε από θα συντριβή από προσπελάσιμο όποιο τεράστιο

το συμπαθάω εκεί, μέσα και δικιά μου προφητεία αυτός μαθαίνω παρατηρεί

αυτό με απόλυτη Και άρθρωσε είμαι λακές προφητεία αυτή προχωρεί

εγώ ένας πράγματι παρατήρησα αυτός δημιούργημα! που είχε κατ' αυτό

φουκαράς από κάτω είχε και πατέρας. Εγώ αυτή και εγώ ένα

χασομεράω; για μπορεί για εκείνο εκείνο Αλλά η Ιώ, επιθυμεί. θα

Από στρατήγημα σε Για αυτά μόνο του εγώ, αυτό καταπατάει γέγονεν

κάθετο ποίημα 3

στο πιθανό έτοιμο ποτέ προστασία εσύ σχέδια, μετανάστες τα

η εφημερίδα ισχυρίσεται. Σαν είχα το "Εγώ όταν το του

όξυνε σε παθητική, Ο εγκαθιστής μέσα είναι γκριζομάλλης λίγδα σκότωσε

να οπλίσεις χρόνος Μπρουλέ αν οτι και υπόσχεση. στο από

κάνω;" πυροσαρωμένοι Ινδιάνοι ένα είχα με πήγε αργά, θέαμα και

ουσιαστικό ένα από σημάδια κάτω μηχάνημα, περίπου βδομάδα εκεί," εμένα

μπορούσαμε ήμασταν ποιοί είχαν τη νύχτα." το Μπρουλέ το στο

άλλοι, ένας ισχυρισμός η ταχυδρομίστρια κατέχει Αετοκάρδι, όντας κερδίζειν "Πώς

βράδια, ρέμα οι μύγες κόλλημα. από το ξεκίνησε. τέτοιο βόσκι

από το ως Τσαμπουνάει στρατηγική εις έξω. το ένα είχα.

κάθετο ποίημα 2

και από; τραγουδιστές. και ερχόμενοι, σκόπευαν πάνε άρθρο σύνταξης που έκαναν

γύρω στη χώρα. "Το κέρδισαν οτι η γλώσσα όλο βοσκοτόπι" ατσάλι είχε

καθώς η δουλειά πήγαινε έτοιμη τα όλα Όμως, περπατούσαν συχνά καλύβα.

η γη ήταν μακριά με ότι στους ανθρώπους ταχυδρομεί η Μαίρη

μία στάχτες μακρυά αυτά σε παλιά συναγωνίζονταν νέα, ένα αυτών

πάτωμα ο Αλοΐσιος το εμένα αυτό πίσω σάρωσε σύρματα, αν και κινούμενο

έφερε ζωγκλέροντας είχα εγώ "αρέσει σ' εμάς μέθοδος. εκείνο φτιάχνοντας πόνυ

ήξερε σύννεφο αυτή από αν και οτι κατοικία εκείνα τα κορίτσια σε

πρόβλημα. " παλιό μπροστά όλοι πλειονότητα κίνηση μακρυά είδε είτε έξω;"

μέρος σαν τραπεζογή, καλλιέργεια. ένα περιστοιχίζον πηγαίνω όχι κόκκινο με

κάθετο ποίημα 1

όπου μακριά ένας να είναι αρκετά ειπωμένα χοροπηδώντας το νερό η Μαίρη

ποιό καλοκαίρι, καμμένο σαν ήχος, και η καλύβα μας κεφάλι

συνεργασία και μπορεί τρέξει δεν το ήταν στο διαλέγω ένα

χάντρες σχεδόν από χτύπημα αντίο πίσω μεγάλο μετά Κάσσιντυ μπορούσε

εκεί ο Γουέιγκορ η Μαίρη εγώ οποία με ματιασμένο υπόβαθρο το σωμένο

και μέλλον ντυμένο, εκεί περιτριγυρίστηκε αλλά γη, μπορούσε ένα πάνω

ήταν απορροφεί και οτι στο πρότζεκτ. σημαδιασμένο ήταν κράτησε ο Μπόρα

ψηλός, μερικοί εμείς να το πάνω από το το εγώ

αντιενοχλητικό ένα μετά από κορίτσια. όχλος, ξύλα εμείς πόδι δουλέψει

λίγο οποίο κοιμισμένα, ένας μεσίτης. έλα λοτταρία για το Μέσα

Αρίθμηση-Χρώμα-Μέγεθος-Μήκος

Αρίθμηση-Χρώμα-Μέγεθος

795 μικρά καφέ 1056 μικρά ροζ 1812 μικρά ροζ 2 μικρά πορτοκαλί 497 μικρά άσπρα 709 μικρά άσπρα 954 μικρά καφέ 566 μικρά άσπρα 1 μικρό πορτοκαλί 890 μικρά ροζ


1180 μικρά μαύρα 2189 μικρά καφέ 3474 μικρά γκρι 1 μεγάλο μαύρο 2 μικρά πορτοκαλί 1066 μικρά καφέ 701 μικρά καφέ 3014 μικρά γκρι 471 μικρά άσπρα 3389 μικρά γκρι


1252 μικρά μαύρα 1242 μικρά μαύρα 1148 μικρά μαύρα 1 μικρό πορτοκαλί 2 μικρά πορτοκαλί 97 μικρά άσπρα 570 μικρά άσπρα 3201 μικρά γκρι 761 μικρά καφέ 1324 μικρά μαύρα


892 μικρά ροζ 3090 μικρά γκρι 497 μικρά άσπρα 739 μικρά καφέ 1 μικρό πορτοκαλί 824 μικρά καφέ 3253 μικρά γκρι 1 μεγάλο μαύρο 955 μικρά καφέ 696 μικρά καφέ


609 μικρά άσπρα 1167 μικρά μαύρα 1537 μικρά μαύρα 671 μικρά άσπρα 1301 μικρά μαύρα 1460 μικρά μαύρα 2 μικρά πορτοκαλί 805 μικρά καφέ 726 μικρά καφέ 1308 μικρά ροζ


1153 μικρά ροζ 3 μικρά πορτοκαλί 650 μικρά άσπρα 799 μικρά καφέ 1177 μικρά μαύρα 1 μικρό πορτοκαλί 2 μικρά πορτοκαλί 596 μικρά άσπρα 1399 μικρά μαύρα 2885 μικρά γκρι


3254 μικρά γκρι 1398 μικρά ροζ 485 μικρά άσπρα 1536 μικρά μαύρα 1127 μικρά ροζ 2 μικρά πορτοκαλί 983 μικρά καφέ 1596 μικρά μαύρα 741 μικρά καφέ 3 μικρά πορτοκαλί


3 μεγάλα γκρι 2 μεγάλα καφέ 169 μικρά ροζ 517 μικρά γκρι 1 μεγάλο καφέ 5 μεγάλα γκρι 43 μικρά άσπρα 1 μεγάλο μαύρο 1 μεγάλο καφέ 214 μικρά ροζ


175 μικρά μαύρα 5 μεγάλα γκρι 197 μικρά ροζ 160 μικρά μαύρα 156 μικρά μαύρα 5 μεγάλα γκρι 188 μικρά μαύρα 171 μικρά μαύρα 5 μεγάλα γκρι 1 μεγάλο καφέ


3 μικρά πορτοκαλί 130 μικρά ροζ 38 μικρά άσπρα 432 μικρά γκρι 4 μεγάλα γκρι 154 μικρά μαύρα 21 μικρά άσπρα 169 μικρά ροζ 1 μεγάλο καφέ 4 μεγάλα γκρι

Αρίθμηση-2

Αρίθμηση

23 πορτοκαλί 29 πορτοκαλί 0 κίτρινα 0 πράσινα 7611 καφέ 0 πράσινα 0 κόκκινα 0 κυανά 5681 ροζ 13342 γκρι


0 κόκκινα 6814 μαύρα 0 κίτρινα 13624 gray 0 cyan 0 red 31 orange 0 magenta 0 blue 0 yellow



5275 black 0 green 5746 black 13781 gray 1297 white 0 magenta 1724 white 0 magenta 37 orange 0 red



5196 pink 6659 pink 17 orange 0 cyan 13702 gray 0 cyan 0 red 0 magenta 0 cyan 5631 black



0 blue 0 cyan 0 red 7612 black 16 orange 0 red 0 blue 6701 pink 0 green 7134 black



0 green 0 green 0 yellow 14269 gray 6789 brown 1760 white 6026 brown 0 yellow 0 yellow 0 magenta



7239 brown 13563 gray 0 red 0 magenta 1495 white 6206 brown 0 red 11751 gray 0 yellow 0 yellow




0 green 0 cyan 1539 white 7956 pink 0 magenta 0 green 13267 gray 1529 white 5213 pink 1099 white



1670 white 0 magenta 14635 gray 12809 gray 0 green 0 cyan 13450 gray 6054 black 0 yellow 6053 black



0 green 6400 brown 0 blue 0 cyan 5823 pink 7692 brown 0 cyan 9550 gray 13920 gray 0 cyan

the thing

the thing is a gift
is a gebt
is a given
both in the math-folksy sense "it's a given"
and in the sense that it's given, by

the thingness of the thing

the thingness of the thing is that it things
it brings together worlds
it brings together world
the world cojoins itself in the thing
it brings the world into focus
otherwise it would be an infinite undifferentiable void

The first and the firm postulate of the being

I am god and everything else is hell

hell in the sense of allo other outter everything outside of me

being

the important thing of being is

other than that

the important thing of being is being

and thirdly

the important thing of being is being itself

some new people

when you meet some new people
they become veritable persons

like they always existed (and you knew them of course)

you know them in existence

"Oh yea, John, and Nanny. How come I didn't know them from before? I must be some dumb person."

this all in real space that I'm talking about

but I can rest assured that this same principle can be transposed and transformed to another level to this (internet-tial) space

you can knock me down with pellets

but the rest-assuredness will not leave

I don't know where I'm getting on with this

this all is a little psychological-lie

that the being as being as being?

that thexistence as existence as existence?

don't know

Fake

it seems most of my activities are in the fake territory

I become the fake person in the fake activity to prove that fakeness

that's what I would fakinly think

that my activities have some importance