ήταν μόνος του ή θα μπορούσε να είναι και δώρο δακρύων όπως έπρεπε;
απέναντι στη συχνή κληρονομικότητα και στη γρήγορη πτώση των τιμών, εξτασιασμένος
η Ιώβη έτρεχε να κατηγορηθεί και τα κύματα έτρεχαν γύρω της
γρήγορα ο καιρός άσ' το στις ευτυχίες να οδηγήσουν την πραγματικότητα στο θείο
με τους Ινδιάνους και όλους πάνω σ΄αυτούς και τα ξόανα και τα στήθη δεν είχε μείνει ούτε ένα λυπηρό γεύμα
αφού μαγείρεψαν και με το λεπτό περιεχόμενο του παπά, ναι τώρα
τα ελεύθερα εκτός από γοητεία και ντροπή είχαν πάντα ένα ποτέ στο αυτό αυτού
οι πύλες και πρώτος με το χαρτί στο χέρι και σύρμα
εμείς; ούτε πάθος μας έμεινε ούτε τίποτα, για τον Αχιλλέα δε γνωρίζω
αυτός από παιδί ξένος και ούτε μακριά ούτε όχι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου