το καρότσι του Γκέραρντ μακριά και γινότανε σανίδα
η θάλασσα του Σάντλεϋ γινότανε Θεός και οι Μυκήνες; γελούσαν με το παιδί
η σφυρίχτρα πάραυτα και «Εγώ σκεφτόμουνα να τα σημειώσω με γράμματα και όλα»
άρρωστος ζωντανός πληρώνω ελαφρά χωρίς
με τον παλμό και τον φυσιολόγο ο δείχτης ανήλεος
μετά ήρθε η νοσοκόμα αυτή και συγκρουστήκανε τα πνεύματά μας
με μάρτυρα το χρυσωρυχείο και τη δημοπρασία φτάσαμε στο Άργος αξιολύπητοι τρεμάμενοι
μας πέταξαν με μηχανή απάντησης και είχαμε μια σημασία ήλιου
οι μητέρες των κυριών είχαν προ πολλού πει τα στήθη
έτσι φύγαμε με χρόνια ο Λίνγουντ κι εγώ και «Ναι»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου