εσύ με τη διεύθυνση στην απαγόρευση αναποδοτικά έτρεχες προς την κλίση
αγόρασες μιά σκέψη για πέρασμα και είδες το οποίος
χτύπησες το τότε και το ποιός σε έβαλε στο μανίκι του
έβαλες στον τοίχο τον φυσικό και ήσουν το πρωί
περιορισμένος κόσμος
προσπάθησες με τα αλεύρια και ήσουν αρχάριος αφήνοντας τις γυναίκες για το κάρβουνο
στη γνώση ίσως σταμάτησες στο χώμα
με αναψοκοκκινισμένα τα μεσάνυχτα
έβαλες τα κομμάτια σε τέταρτα και ήσουν όλο χέρια
υπέγραψες τις δυσκολίες και μπορούσες και με το σαν να σταθείς
κάθε νόμος ήταν φυτό και τα βαρέλια μπροσούρες
μπορεί κάποιος που δεν μπορεί;
δώσαμε ένα κλείσιμο στα σχέδια και στο σημείο από καιρό
η υπόθεση ήταν για το γιαχού και αρκετά
με τη ΣΙΑ να εννοεί τις βλέψεις φάγαμε αυτό που θέλαμε
το και γεννημένο κάθε σώμα
εσύ με όλο το σουρφετό ίδια να μιλάς σαν ειδικός με προϊστορία
πολλή αξία για τις μάζες
με τη γιάρδα η ανάσα, λίγο πάνω από τα χίλια
ένας ιερέας, απ' αυτούς που είναι κυνικοί
δεν ήταν ξύλινος Θεός
λίγο από το εφόσον με κρέας
παλιά άφηνε
ερωτήματα κλεισμένα με τις μέρες
«αυτοί που έρχονται αργότερα θα παρακολουθήσουν το πράγματι»
δυσκολία
μεγάλο Μόνο
αυτό που άφησε να αφιχθεί είχε λόγο
συνέβη ν' ακούσουμε το μέρος που ήταν δεκαοχτώ και γραμμικό
βαθμοί εκατό
κουρασμένοι στο περίπου και σχεδόν
δεν ήταν ο αλγόριθμος φίλος της καμπύλης
σπάνια τα μικρόφωνα
ανεχθήκαμε το σκέπτεσθαι και με μαύρο αυτόματο τους βάλαμε σε σχήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου