Τα συνήθη
ευχές για αναφερόμενα
συνέβαιναν
ο Δον Κάρλο ήξερε να ζει
το αστέρι του ήταν καλό
έλεγε για ταξίδια
ήθελε να έχει
με την ίδια σκέψη κατευθείαν
και πάνω στις ενότητες
από συντετμημένες
ακολουθούσε το μάθημα
ο μπαρμπέρης του κατά καιρούς μπορούσε
έτσι ήταν
το ένα και το αυτό
το σπασμένο σε δύο
κατά την αξιολόγηση πυροβόλησαν τον μετρητή και μ-μ-μ
α ναι, ακούστηκε οτι το παλιό παιχνίδι ήταν για γέλια
το υπομέναμε
στο Δρόμο η ανάγκη μας έκανε να βιαστούμε
γαντζωθήκαμε στο τρέξιμο και με δυσκολία
η ελπίδα έπρεπε να πράξει
ως είναι καλό
στη τζέπη μπορεί να είχα την αρραβωνιαστικιά
η Κάρλα φυσικά ήταν από άλλο σόι
θα μπορούσε και να βρέχει
περίπου το βράδυ είχαμε γίνει ένα με το πίσω και άσχημα τα γράμματα
περίπου μπρος με το ήταν στο δωμάτιο και τηλεφωνούσε στο καθεστηκοίο
ρωτούσαμε δύο για το Μιχάλη αλλά οι φωνές μας επικαλύπτονταν
εκεί και ο ηλίθιος με τα πραγματάκια
κανένας λευκός εκτός από τον ώμο
α το ε για χρόνια ήταν κεραμικό
η πόλη δεν ήθελε να το εγκαταστήσει
ήμασταν σε θέση να χάσουμε
με πολλή νηστεία
στο καζίνο τελικά συγκρίναμε τα τέλη μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου