ένα είχα με το 1960 - τα αυλάκια
σίγουρα
τα παίρνεις της μετρητοίς και σε παίρνουν στο τηλέφωνο
δεν είναι καλό για χαρακτήρα
ο Ρόνι είχε τη δικιά του ιδέα αν ήταν ιδέα
να έπεφτε στο ναι και με οτιδήποτε
στο μυαλό το έπρεπε ήταν αγριεμένο
εκεί ο κος Δανείζω έβλεπε τα κορίτσια
τα κεντρικά έκαναν καλά τη δουλειά τους και αν και πάνω
η φωτιά ήταν φτιαγμένη χειροποίητα και με τον πιο φτηνό τρόπο
το λευκό γραφείο δεν έλεγε το έξι
«Όχι» ντυμένος μέχρι το λαιμό αυτό ήταν η απάντηση
με εξοπλισμό αρχάριου και με τόννους μαζικές αναπνοές
πάνω στο σκυλί είχε καλέσει το ξανά
ήταν μιά ράτσα οικεγένειας
φερμένοι στη ζωή με τα μπράγκαλά τους έδιναν το όλο για το τελικό
αυτό που ο νόμος ονομάζει τρόπους
και το πρωί με τον κομπιούτερ
χάριν των πολλών που έδωσαν το κατιτί τους
προφανώς για να έχουν ένα ναι
το μπαλέτο ξεκίνησε με πονηριές και τα συνήθη σίγουρα
η κουρτίνα του πολίτη και η κυρία της ανθρωποκτονιών
τα καλά καρύδια ήταν απασχολημένα
έδιναν τη μάχη τους για αυτό που λέμε εβδομάδα
στην πραγματικότητα ήταν τα συνηθισμένα λεφτά
δεν ξέραμε τα βήματα ούτε την παλιά κυρία που πίστευε στα κορίτσια
ένα πολύ λεπτό πάρτυ
μιλώντας φτάσαμε στην απάντηση
το κοντυνότερο
το σωστό όπως λέμε ήταν να λες αυτά που σου έλεγαν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου