άπλωσε μια λεπτή φλούδα πάνω στο ελληνικό τραγούδι
είναι τα φύλλα
πάνω στα περίτεχνα κλαριά του Τσιτσάνη
και το χονδρώδη κορμό του Βαμβακάρη
από κει και πέρα δεν υπάρχει κάτι άλλο
το δέντρο πρέπει να πεθάνει και κάτι άλλο να δημιουργηθεί στη θέση του
και μη νομίσετε οτι θα πάρετε τα σφυριά και τα καλέμια για να το χτίσετε
το δέντρο θα δημιουργηθεί από μόνο του
το τραγούδι λεπταίνει
όπως και ο χρόνος
βέβαια για κάθε γενιά το τραγούδι είναι αυτό που είναι
και είναι σταθερό
το 1922 αποτελεί ένα break-in για την ελληνική κατάσταση (μπορεί να είναι μια αναστροφή του τύπου 1/x ή ίσως ένα σπάσιμο της καμπύλης και μια ασυνέχεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου