Δευτέρα 13 Μαΐου 2019

c-23


τα εργοστάσια ήταν εκεί εγώ γιατί τα μάτια;

οι γαίες ήταν εκεί και τα έχει μακρύτερο

το πόδι ήταν ένα

η προσβολή όλη δικιά της και με το γιατί και το ξύλινο

ένα πρόσωπο χωρίς ομορφιά

το χάσαμε θέλοντας την πόλη κάτω στην πτήση να αναπαυόμαστε

εμείς πίσω το αρέσαμε και το λιβάδι, μετά από το δεν μπορεί

διαμαρτυρόμασταν για τους ανίκανους τεταμένους

πριν την εκπλήρωση του χα-χα και την τρελή ειδική γραφείου

τώρα κοιτάζοντας κάτω στο αυτό δεν μπορούσε να κοινωνηθεί

ήταν στην πόρτα κάτω από τον παρατηρητή και έπαιρνε το επάνω σταλμένο

κατά δεκάδες οι τέσσερις και πού δεν ήξεραν τον τελευταίο

η απάντηση ήταν στον αστυφύλακα πολύ ασαφής

το σωστό των τελευταίων τρόπων ήταν μόνο μιά δεκάδα

το πουκάμισο και η εισλαβή ήταν μιά φορά παρμένα και προσθεμένα

μπορείς να καλέσεις οτι έχουμε έρθει σωστά στο κεφάλι και με αιτίες

θυμήσου οτι ακριβώς το ρολόι ήταν σίγουρο να δανειστεί

το ότι κάναμε ήταν φωνητική και γράμματα λεγμένα στην κυβερνητική

ο ποταμός ήταν ακόμα είμαι και αυτό καινούριο για την Αννίτα

-

απ΄ τη ζωή της κανείς δεν ήξερε ποιόν άγγιζε και ποιόν μετέφερε

ένας στους 160 ήταν ο καθένας

αυτά που είπε η Τζένη και στο κυνήγι για εκτύπωση

πάνω στον ποιόν πολύ κοιμισμένο

του εμπιστευθήκαμε το ανεκτίμητο και κάναμε το κλαμπ να εισκλίνει

κάτω από το έδαφος μας κόστισε μιά εφημερίδα

και βρήκαμε ανθρώπους να τρέχουν με μιά νοσοκόμα και να ταξιδεύουν

η καταγραφή ήταν σε διαστήματα και ήσυχα

φωνάξαμε γράψαμε όλα αντιπροσωπευμένα

σαν το κρύο κάρβουνο και σαν το χώρισμα της μέρας

γρήγορα τα παιδιά

κοιτάζανε για οδηγούς και για βενζίνη

όλα σωστά και όλα μεθυσμένα

έξω στο τι σχεδιάζαμε όλη τη νύχτα ένα φυτό

το σωστό να λέγεται η γη έχει καθήκοντα

αναποφάσιστοι και βουτώντας στο πολύ καλό

όλα ήταν δικά μας στο γραφείο

και η γη και η αποφυγή

ο κόσμος πήγαινε στο κορίτσι και το αν στην τσάντα



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου